Dark (Ciemno), Darker (Ciemniej) i Darkest (Najciemniej) – to trzy głębie darknet’u opisane przez Eileen Ormsby w książce, która jest wynikiem dziennikarskiego śledztwa. Tę książkę można z pewnością polecić zarówno pasjonatom techniki, jak i laikom w tym temacie.

Książka została po raz pierwszy opublikowana 14 marca 2018 r., pod tytułem: The Darkest Web: Drugs, Death and Destroyed Lives … (itp). Tytuł ten został przemianowany na Darknet i książkę opublikowano w Polsce 13 maja 2019 roku.

Słyszeliśmy o niej latem i postanowiliśmy zakupić ją do naszej biblioteki – nie czytając wcześniej. Co zdecydowanie nie zdarza się często..

Eileen Ormsby to były australijski prawnik mieszkający w Melbourne. Zawiedziona pracą korporacyjną przebranżowiła się na dziennikarza internetowego i stała się jednym z wiodących światowych ekspertów w darknecie.

Zainteresowanie Ormsby darknetem zaczęło się od odkrycia Jedwabnego Szlaku. Ormsby od początku sympatyzowała z ideą zakończenia narkotykowej prohibicji. Jej zainteresowanie doprowadziło do długich badań, które ostatecznie zaowocowały jej pierwszą książką: opublikowaną 1 listopada 2014 r., – zatytułowaną: Silk Road.

Podczas swojego dochodzenia dobrze poznała pierwszy rewolucyjny internetowy rynek narkotyków. Badała jego problemy, oszustwa z nim powiązane i rzeczywistość kryptowalut w darkwebie. Przeprowadzała wywiady i korespondowała z przestępcami – powoli stając się ekspertem w tej dziedzinie. Ta długa praca zrodziła wreszcie najpopularniejszą jak dotąd publikację na temat darknetu.

Sama książka jest dobrym przykładem narracyjnego dziennikarstwa. To szybka i wciągająca lektura. Daje świetny opis historii Jedwabnego Szlaku (Dark), Besa Mafii (Darker) i pornografii dziecięcej w darknecie (Darkest). Autorka nie podaje szczegółowych wskazówek, jak przejść na „drugą stronę” Internetu, ale wymienia powszechnie znane sposoby wejścia do darknetu, a także opisuje pozytywne strony tej wolnej od cenzury technologii.

Wadą książki jest brak szczegółów dotyczących samego procesu dochodzenia. W końcu autorka spędziła 5 lat na dokładnych badaniach i jest to widoczne podczas czytania książki. Byłoby jednak fajnie dowiedzieć się, w jaki sposób uzyskała te informacje. Jak wykopała historię stron w darknecie i jaki był proces myślowy, na którym budowała śledztwo. Przyznaję też, że chciałbym przeczytać więcej o … no cóż … wszystkich trzech rozdziałach. I wierzę, że autorka powinna nadal mieć więcej historii do opowiedzenia.

Dla mnie największą zaletą tej książki jest to, że rozwiewa ona mity, które powstały wokół darknet’u – jednoznacznie pokazując, jakie są jej prawdziwe niebezpieczeństwa. Zapewnia ona dobrą perspektywę na ten temat przy stosunkowo niewielkim wysiłku.

Tak czy inaczej, książkę polecam każdej osobie dorosłej. Rzuca ona światło na to, co dzieje się po drugiej stronie lustra. Ważną część rzeczywistości, o której każdy powinien wiedzieć – nawet jeśli nie chce.